سید علی اکبر صنعتی: نقاش و مجسمه ساز نامی ایران

(تاریخ نشر ۱۳۹۷/۱/۳۰)

سید علی اکبر صنعتی: نقاش و مجسمه ساز نامی ایران

عکس سید علی اکبر صنعتی
عکس علی اکبر صنعتی و موزه صنتعتی تهران در میدان توپخانه

(تولد کرمان ۱۰ فروردین ۱۲۹۵- وفات تهران ۱۳ فروردین ۱۳۸۵)

از همین ابتدا نشان می دهد انتخاب نامش دقیق و انتخاب ماه فروردین برای تاریخ تولد و وفاتش هنرمندانه تعیین شده است. پس پیش از همه دست خدا درد نکند.

دست استادان او (طاهرزاده، حسین بهزاد، ابوالحسن صدیقی، حسین خانشیخی، علی رخساز، استاد حیدریان و آلبرت هوفمان نقاش آلمانی) درد نکند.

دست مرحوم حاج علی اکبر صنعتی‌زاده موسس پرورشگاه صنعتی کرمان درد نکند که او را در پرورشگاه خود نپروراند بلکه پرواز داد. به جای پدر که در پایان جنگ جهانی اول به دلیل طاعون از دنیا رفته بود به او در پرورشگاه خود پدری کرد. اسم و اسم فامیل خود را روی او گذاشت تا استاد استادان، خیر خیرین و نام آور ناموران باشد.

دست شبکه ۴ هم درد نکند که دیشب آخر وقت زندگینامه او را در برنامه مشاهیر ایران به سمع و نظر عموم مردم ایران رساند تا مردم بیش از این از گنج و گنجینه های ملی خود بی اطلاع نباشند.

اسم و اسم فامیل او:

از آنجایی که هنگام ثبت نام برای شرکت در کلاس ابتدایی نیاز به شناسنامه بود و گروهی از شاگردان پرورشگاه از جمله سید علی اکبر صنعتی‌زاده هم فاقد شناسنامه بودند، مرحوم حاج اکبر صنعتی نماینده اداره آمار و ثبت احوال را به پرورشگاه دعوت و از او خواست که برای شاگردان پرورشگاه که فاقد شناسنامه بودند با فامیل صنعتی‌زاده شناسنامه صادر کند.

آثار او:

نزدیک به ۶ هزار تابلو و بیش از هزار پیکره و تندیس گچی، سنگی و برنزی از شخصیت‌های علمی و ادبی ایران و تیپ‌های گوناگون اجتماعی از جمله آفرینشهای هنری ایشان در مدت حدود ۶۰ سال است. در برنامه دیشب یکی از کارشناسان می گفت با توجه به این تعداد آثار، او ۱۵۰ سال و نه ۶۰ سال کار هنری کرد.

بدیهی است همه هنرمندان خواب کم و دغدغه زیاد دارند. استاد تنها فرد ایرانی است که دو موزه به نامش بنا شده است یکی موزه صنعتی در خیابان شریعتی کرمان و دیگری موزه هلال احمر در تهران.

نشان های او:

منتخب فرهنگستان هنر از سال ۱۳۷۹. همین. بلی همین!

رنج های او:

او با این امید آثار خود را به موزه ها سپرد که از گزند حوادث بدور باشند. اما خود دو بار شاهد نابودی آثار هنری خود بوده است. یک بار در کودتای ۲۸ مرداد که مزدوران به محل نگهداری آثارش حمله کردند و بسیاری از این آثار را در هم شکستند و بار دیگر در سال ۵۷ تعدادی از آثارش نابود شدند. از آثار به فنا رفته فقط عکس به یادگار مانده است.

رنج دیگر او این بود افتتاح مجدد موزه خود را به چشم خود ندید و درگذشت.

همت او:

دوبار زمین بخوری- بلند بشوی- شاهکارهای بهتری خلق بکنی براستی یک شاهکار است. عجب امتحانی برای خود- خدای خود- ملت خود و الگوئی برای همه هنرمندان جهان. یک نوشته ناقابل از آدم در یکی از فایل های کامپیوتری گم می شود مدتها حسرت آن را می خورد. روحش شاد.

خانواده او:

یک همسر (مثل هر هنرمند دیگر) و سه پسر و دو دختر حاصل عمر او در کل زندگی بود.

اواخر عمر او:

در سالهای آخر عمر به علت سکته مغزی قدرت تکلم خود را از دست داد و نیمه چپ بدنش نیز فلج شد. وی همچنین از ششم اسفندماه ۱۳۸۴ به علت عارضه ریوی و مشکل تنفسی در بیمارستان ایرانمهر بستری که پس از بهبودی نسبی از بیمارستان ترخیص شد و سرانجام بامداد سیزدهم فروردین ۱۳۸۵ در سن ۹۰ سالگی درگذشت. پیکر علی اکبر صنعتی در قطعه هنرمندان بهشت زهرا به خاک سپرده شد (قطعه ۸۸، ردیف ۱۴۱ و شماره قبر ۱۴). خدا را شکر اینقدر عمر کرد که فیلمی از او برای نسل بعد به یادگار بماند!

منزل مسکونی:

خیابان شکوفه واقع در میدان شهدا. آدرس منزل نشان می دهد او گنج بدون گنجینه بوده است. آثار وی نشان می دهد غم بینوایان داشته است. توان پرداخت هزینه بیمارستانی را نداشته است. خانه وی هنوز موزه نشده است. موزه می خواهد چکار کند؟ دو تا موزه بسش است. اهالی محل در فیلم ضبط شده دیشب درباره او می گفتند آدم خیری بود. مرحوم صنعتی در فیلم به یادماندنی اواخر عمر خود با استاد خودش ابوالحسن صدیقی مجسمه ساز نامی ایران از عمر با برکت خود رضایت داشت و می گفت خوب تا اینجا آمدیم.

صنعت ما صنعتی است

رفعت ما رفعتی است

تابلوی او قیمتی است

موزه او دیدنی است

دولتی از جنگ شب

همتی از روز و شب

تا که طبابت کند

تا که صناعت کند

مرد زمان صنعتی است

ملک زمین صنعتی است

سرمه چشم صنعتی است

طفل درون صنعتی است

خالق آثار خوب

خالق آداب خوب

حسن جماعت هموست

ملت ایران هموست

روزی ادیب زاده بود

روزی عرب زاده است (مرحوم استاد رسام عرب زاده)

روزی ملک زاده است

روزی صنعت زاده بود (مرحوم حاج علی اکبر صنعتی پدرخوانده سید علی اکبر صنعتی) 

هم قلم کاغذین

هم قلم آهنین

جلوه به ما داد و رفت

جلگه به ما داد و رفت

رنج به نوبت رسید

رنگ به نوبت رسید

راضی دیگر رسید

قاضی دیگر رسید

نوبت رنجور رسید

نوبت گنجور رسید

این صفحه راضی نداشت

این دفعه قاضی رسید

چشم تماشا نکرد

چشمه تماشا نمود

قله تماشا نمود

سفره تماشا نمود

دید خوش است خوش خرید

خوش تر از این را خرید

موزه ایران خرید

موزه دوران خرید

عکس یکی از مجسمه های صنعتی
موزه صنعتی تهران

درباره ی حسن زاده راستگاری

مطلب پیشنهادی

عید فطر بر شما مسلمانان مبارک

(تاریخ نشر ۱۴۰۳/۱/۲۲. باز نشر از نوشته انتشار یافته قبلی خودم در سایت بینانیوز، ۱۳۹۳) …

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *


5 − چهار =