(تاریخ نشر ۱۳۹۶/۱۰/۲۵. تاریخ آخرین بازبینی ۱۳۹۶/۱۱/۲۵)
فاجعه سوختن کشتی ایرانی سانچی در آبهای چین
فاجعه سقوط هواپیمای ایران ایر در فراز آبهای خلیج فارس- فاجعه منا در عربستان- فاجعه پلاسکو در تهران -فاجعه کشتی سانچی در جزایر چین و ده ها حادثه کوچک و بزرگ دیگر
تصادف کشتی نفت‌کش ایرانی (سانچی) با کشتی باری چینی (سی اف کریستال) در آبهای چین از حوادث نادر تاریخ کشتیرانی و دریانوردی است.
طبق گفته کارشناسان اگر تصادف دو هواپیما در آسمان ممکن باشد تصادف این دو نیز روی آب محتمل است. دو غول پیکر آبی با وزن و ظرفیت چند ده تنی (ظرفیت بارگیری سانچی حدود ۱۶۵ تن بود) و سرعتی نه چندان تند (۲۸/۵ کیلومتر در ساعت) حدود ساعت ۸ شب به وقت محلی یعنی حدود ساعت ۱۶ به وقت تهران در تاریکی شب با هم تصادف کردند. درحالیکه ساعاتی پیش از تصادف، ارتباط هر دو کشتی ظاهرا با رادار ساحلی قطع شده بود اما تماس تلفنی یکی از دریانوردان ایرانی با همسر خود یکساعت قبل از تصادم برقرار بود.
روز بود شاید بهتر می توانستند همدیگر را با چشم و نه با سیستم های ایمنی و راداری ببینند و تدبیر بایسته بکنند.
-کشتی نفت کش ایرانی حامل ۱۳۶ هزار تن میعانات گازی (مخلوط گاز+ بنزین) بود که از مبدا بندر عسلویه به سمت کره جنوبی در حال حرکت بود. این کشتی دارای۳۲ سرنشین شامل ۳۰ ایرانی و ۲ نفر بنگلادشی بود که همگی از جمله همسر مرحوم حسین جهانی هل آباد افسر دوم، در این حادثه به لقاءلله پیوستند. جسد سوخته ۳ نفر از ایشان قبل از غرق شدن کشتی پیدا شد.
-کشتی باری سی اف کریستال چینی حامل ۶۴ هزار تن غلات بود و از آمریکا به سمت استان جنوبی گوانگ‌دانگ چین درحال حرکت بود. تعداد سرنشینان این کشتی۲۱ نفر بود که همگی چینی و از نجات یافتگان کامل این حادثه هستند.
تاریخ تصادف: شنبه ۱۶ دی ۱۳۹۶ (۶ ژانویه ۲۰۱۸).
غرق شدن کامل کشتی: یکشنبه ۲۴ دی ۱۳۹۶ (۱۴ ژانویه ۲۰۱۸)
می گویند هنوز زود است به ابعاد این حادثه پرداختن. مگر جعبه سیاه آن بازخوانی بشود. آنچه مشکوک و رمز آلود است تقارن این حادثه با سالگرد حادثه آتش سوزی ساختمان پلاسکو در تاریخ ۱۳۹۵/۱۰/۳۰ است.
تو را آتش زدند آتش بسوزند
تو را دیگر زدند دیگر بسوزند
تو را پائین زدند پائین بسوزند
تو را بالا زدند بالا بسوزند
بعضی می گویند رادار هر دو کشتی در زمان حادثه از کار افتاده بود. بعضی می گویند سیستم‌های ناوبری هک شده بود. بعضی می گویند کشور چین به موقع اطفای حریق نکرد. خود چین می گوید سرنشیننان ایرانی همان ساعات اولیه کشته شده بودند. تعدادی هم می گویند چین عمدا گذاشت کشتی ایرانی یک هفته بسوزد تا روز هشتم این غریق عزیز و غریب مسافر در آب های چین غرق بشود اما آبهای ساحلی چین آلوده نشود.
ساحل بسوزد کشتی بسوزد آدم نسوزد بهتر است
من نباشم غم بسوزد شر بسوزد بهتر است
غم زدایم غم نسازم غم ترین آدم نباشم بهتر است
شر نباشم شر نسازم شهر من دیگر نسوزد بهتر است
بنده باشم خر نباشم خر نکوشم بهتر است
دشمن از خندق بکوشد حال من بدتر نباشد بهتر است
حرف خود را من نوشتم جان من دیگر نباشد بهتر است
خرم از این خانه رفتم خواب من دیگر نباشد بهتر است
پرسش اینجاست این حادثه در ساحل کدامیک از کشورهای دیگر اگر اتفاق می افتاد می توانست سرنوشتی غیر از این پیدا بکند؟ مثلا ساحل خود ایران. آیا نمی شد در همان ساعات اولیه یک پهبادی روی عرشه کشتی آسیب دیده فرستاد تا از داخل آن اطلاعاتی بیشتری بدست آید؟ آیا نباید با اینهمه حوادث دریائی بفکر تاسیس کشتی بانی بین المللی امدادی بود؟ ماهواره ها از جزئیات این حوادث چه جزئیاتی را در دست دارند که ما از آن بی خبریم؟ علم اینجا بدرد می خورد. تسلط علمی اینجا خودش را به ما نشان می دهد.
متاسفانه ملوانان ایرانی در دمای ۹۰۰ درجه سانتیگراد در بین دود و آتش محبوس شدند و سوختند. تکاوران ایرانی دیر به محل حادثه گسیل شدند. خدا را شکر احتیاط کردند و ایران را بیش از این داغدار نکردند. امروز روز عزای عمومی برای درگذشتگان و بازماندگان است.
چقدر گریه کنم به حال شما
به جای شما
به عکس شما
به جوانی شما
به فردای زنان شما
چقدر شبیه است
چقدر قرین است
عزای شما
با عزاداری دیماه پارسال شما (آتش سوزی پارسال ساختمان پلاسکو در تاریخ ۳۰/۱۰/۱۳۹۵)
دو حادثه
در کتاب شما
شمار شما
سپاه شما
پلاسکو در خاک فرو رفت و
سانچی در آب
هیچ یادگاری از این پس از شما نخواهم داشت به جز
قطعه ائی از عکسهای شما
کشتی درنای شما
نام ایشان و یاد ایشان به شرح زیر گرامی داشته است:
مجید قصابی عروجی، کاپیتان
فرید محبی، سرمهندس
مجید نقیان، افسر اول
حسین جهانی هل آباد، افسر دوم
احسان ابولی قاسم آبادی، افسر دوم
میلاد عنایتی، افسر سوم
حامد بهاریه شکوایی، مهندس دوم
محمدرضا رضازاده ماسوله، مهندس سوم
مهدی سادگی، مهندس سوم
حسن رومیانی، مهندس چهارم
محمد کاووسی تکاب، افسر تدارکات
بهرام اتحاد، افسر برق
عبدالغنی سامری، سرملوان
ابوذر نظامی، کمک سر ملوان
سید جواد حیدری، ملوان یکم
محمد ساجب علی میری دها، ملوان یکم
محمد هارون راشید، ملوان یکم
علیرضا نجفیفر، ملوان دوم
علی حیدریه کهن، ملوان دوم
بهرام پوریانی، تعمیرکار
یاور افشاری، روغن کار
میلاد آروی، روغن کار
مسلم علیزاده نودهی، روغنکار
عبدالکریم بشارتی پور، سرآشپز
امید ضیایی، کمک سرآشپز
ایوب مظفری عبدگاه، مهماندار
احسان فرجی، مهماندار
سعید دهقانی، دانشجوی عرشه از دانشگاه خارگ
پوریا عیدی پور، دانشجوی عرشه از دانشگاه خارگ
سجاد عبداللهی، دانشجوی عرشه از دانشگاه خارگ
محمد پیریائی، دانشجوی موتور از دانشگاه صنعت نفت محمودآباد
ساقی فعال، همسر حسین جهانی هلآباد
دیدم که خواب نیآمد
ارواح پاک نیآمد
اجساد پاک نیآمد
احسان من نیآمد
هر ۳۰ نفر نیآمد (دو مرحوم و مغفور دیگر بنگلادشی بودند)
از کوره زار نیآمد
گنجینه ها نیآمد
شمع فروغ نیآمد
گر آتشم بسوزد
این آتشم نیآمد
هنگام باد نیآمد
هنگام یاد نیآمد
ناسوده ها نیآمد
پاچینه ها نیآمد
دستم سپردم آتش
آتش به جان نیآمد
دیدم غریق نیآمد
گفتم عزیز نیآمد
قاطع نگفتند آمد
این شنبه هم نیآمد
هر شنبه هم نیآمد
پیکر سه شهید خدمت آقایان میلاد آروی، مجید نقیان و محمد کاووسی تکاب صبح روز چهارشنبه مورخ ۱۳۹۶/۱۱/۲۵ به آب و خاک وطن منتقل شد.
بنیاد فرهنگی حسن حسن زاده راستگاری Hassanzadeh Rastegari Cultural Foundation
