راعِنا – أُنْظُرْنا

برخى از مسلمانان براى اینکه سخنان پیامبر را خوب درک کنند، درخواست مى‌کردند که آن حضرت با تأنّى و رعایت حال آنان سخن بگوید. این تقاضا را با کلمه‌ “راعِنا” مى‌گفتند که به معنی مراعات ما را بکن.
چون این کلمه”راعِنا” در بین قوم یهود، نوعى دشنام تلقى مى‌شد به این معنی که در بین یهود “راعنا” به معنی “بشنو خدا تو را کر کند” بود این آیه نازل شد که مسلمانان بجاى‌ “راعِنا” بگویند “انْظُرْنا” تا دشمن سوء استفاده نکند.

عیب ما عیب مسلمانی است (اسلام به ذات خود ندارد عیبی/هر که هست از مسلمانی ماست. حافظ)
جرم ما راه نیست راه رفتن است (به تاسی از پروین اعتصامی که گفت جرم راه رفتن نیست، ره هموار نیست)
مصالح در اختیار ما نه تماما بدرد دنیای ما می خورد و نه آخرت ما! زیرا از نور تسبیحات اربعه کم بهره است. تو هم امروز به معراج می رفتی همه را بیکاره می یافتی.
آدم های مومن زیادی در جلوی چشم ما و کنار دست ما نیستند که ما به آنها تاسی بکنیم. چشم بصیرت به گفتار نیست به کردار است. در انسان کامل است. جعبه سیاه سلول های متکامل است.
یک مومن حقیقی و یقینی یک آجر را در این دنیا بکار می گیرد و صد آجر را به آن دنیا می فرستد. زیرا هر لحظه و هر دم عمارت معمور خود را با چشمان باز و نه خفته می بیند. از این رو از مرگ هم هراس آنچنانی ندارد. گفتند مرخص! او زودتر از همه دارفانی را وداع گفته است.
چند نفر از مسلمانان اینگونه فکر می کنند که امام حسن (ع) فرموده است: برای دنیایت طوری زندگی کن که انگار تا ابد زنده ‎ای و برای آخرتت طوری زندگی کن که انگار فردا خواهی مرد. خوب این مگر دین نیست؟ روش خوب زیستن نیست؟ روش خوب مردن نیست؟ دینداری که شتر سواری دولا سه لا نیست. دینداری در واقع حساس تر از رفتن به مریخ است. دینداری برنامه ریزی و محاسبات دقیق می خواهد. از طرف خود صحبت می کند و نه از جانب خدا. خدا را همواره دوست دارد. زیرا دوستی ها دو جانبه است. مجالی هم بود حکومت می کند. نبود عبادت می کند.
بقیه موارد را خود شما اضافه کنید.

راعِنا – أُنْظُرْنا

شاید این مطالب برایتان مفید باشد

(تاریخ نشر ۱۳۹۷/۱۲/۲۹. تاریخ بازبینی پنجم ۱۴۰۱/۷/۱۳)

راعِنا – أُنْظُرْنا

یا أَیُّهَا الَّذِینَ آمَنُوا لا تَقُولُوا راعِنا وَ قُولُوا انْظُرْنا وَ اسْمَعُوا وَ لِلْکافِرِینَ عَذابٌ أَلِیمٌ (بقره/۱۰۴)‌

خودم وقتی به این آیه رسیدم همان را درک کردم که در ترجمه آقای حسین انصاریان بود:

شان نزول آیه را تفاسیر مختلف اینگونه آورده بودند که:

در حالیکه آیه ۴۶ سوره نساء این سوء تعبیر و سوء برداشت عمدی را منتسب به قوم یهود می کند که با کلمات و جابجائی کلمات در آیات قرآنی بازی می کنند:

در منبع دیگر هم آمده بود که علامه طباطبایی اظهار داشته است دینی که پیامبر (ص) به عالم عرضه کرده است هم ظاهر را می سازد و هم باطن را، هم معاش را و هم معاد را.

یا به نقل از علی (ع) که فرمود ” لُو کشف الغطاء مَا ازْدَدْتُ یقینا- اگر همه پرده هاى غیب کنار رود اندکى بر یقینم افزوده نگردد“.

پس:

عیب ما عیب مسلمانی است (اسلام به ذات خود ندارد عیبی/هر که هست از مسلمانی ماست. حافظ)

جرم ما راه نیست راه رفتن است (به تاسی از پروین اعتصامی که گفت جرم راه رفتن نیست، ره هموار نیست)

مصالح در اختیار ما نه تماما بدرد دنیای ما می خورد و نه آخرت ما! زیرا از نور تسبیحات اربعه کم بهره است. تو هم امروز به معراج می رفتی همه را بیکاره می یافتی.

آدم های مومن زیادی در جلوی چشم ما و کنار دست ما نیستند که ما به آنها تاسی بکنیم. چشم بصیرت به گفتار نیست به کردار است. در انسان کامل است. جعبه سیاه سلول های متکامل است.

بقیه موارد را خود شما اضافه کنید.

بروم یا نروم؟

دل آزرده بگوید بروم

دل آسوده بگوید نروم

من بیچاره بگویم چه کنم

دل خود را که ندارم چه کنم

دل و دل با تو بگوید چه کنی

بروی یا نروی یا چه کنی

روز خوش بود از ایران بروم

روز ناخوش به ایران بروم

خسته ام از همه جا من بروم

رودکی هم نرود من بروم

قدمی رنجه نمایم بروم

سر توحید نبود هم بروم

به دو آستان عمارت بروم

به دو درگاه سرآمد بروم

چگونه بروم؟

با تخت و تاج گفتم برو

بی تخت و تاج گفتم نرو

بر توتیا گفتم برو

بی توتیا هرگز مرو

با دست و پا گفتم برو

بی دست و پا گفتم نرو

جاوید شهر جاوید برو

حاذق نبود حاضر نرو

بیکار کجا گفتم برو

کاری نبود بیکار مرو

این زندگی است

این زندگی است

آدم نبود آدم کند

یادش نبود یادش کند

آبش نبود آبش دهد

در کلبه ها خوابش برد

بر جلگه ها جایش دهد

چون رهنورد راهش برد

بر آسمان خوان اش دهد

این مردمان خوب اند اگر

در کوه و دشت نامش برند

از قله ها قافش دهند

درباره ی حسن زاده راستگاری

مطلب پیشنهادی

دیدگاهتان را بنویسید لغو پاسخ